Zygmunt Marek Miszczak

Androny Jasia

Jaś jest dzisiaj zamyślony -
Pochłaniają Go androny.
Jaś rozmyśla i się biedzi,
Poszukując odpowiedzi:

      - Co w rosole robią oka?
      - Czemu zapiać nie chce kwoka?
      - Ile godzin liczy sjesta?
      - Czemu kot się drapać przestał?

Chociaż rozum mówić zda się:
- Zejść na ziemię czas, głuptasie (!),
To Jasiowi się udziela
Los każdego myśliciela.

      Dłubie w nosie (co za strata!);
      Właśnie stygnie Mu herbata.
      Tak wyglądać musi właśnie
      Śpiący rycerz, kiedy zaśnie.

...I, choć czasem już się zdaje,
Że odmienia obyczaje,
Nim dokończę wiersza strofę,
Jaś zostanie filozofem.