Zygmunt Marek Miszczak

Niezwykła historia

Wszystko to, co sercu drogie
Składać Jasio zwykł przed Bogiem:
Mamę, Tatę, kraj ojczysty...
Aby zapał w Nim nie wystygł,

W dni pogodne oraz szare
Jaś kształtował swoją wiarę
I prostował drogi kręte
Przed Najświętszym Sakramentem...

Czego zapał nie dokonał,
To uczynił konfesjonał,
Tak więc w sercu tym zagościł
Cnót ideał i świętości.

Śmiali z Niego się koledzy,
Jednak według mojej wiedzy,
Mieniąc ludźmi się ze stali,
Sami też się nawracali...

Choć historia to niezwykła,
Wziąć wypada z chłopca przykład,
Który (marzę o tym skrycie)
Może zmienić czyjeś życie...