Maria Leończuk

Smutek ma wiele nutek

Ma wiele nutek nazywa się smutek,
nie lubi bawić się sam.
Goni za nami, trąca raz nutkę swoją,
a raz wesołą.
I tak z nami gra.

Bo smutki biorą się z rannej pobudki,
gdy nie chce nam się wstać,
gdy się smacznie śpi
i dalej nam się śni

Powiedz smutku mi,
o czym marzysz ty?

Przychodzisz - nie ma mamy,
nawet gdy wołamy,
ani taty też!
A ty smutku,
jesteś jak ten jeż
z kolcami.
I bawisz się nami.

Pomalutku
odejdź od nas
smutku w ciemny las.