Alicja Kaleńska-Klimczak

Pieski małe dwa – przygoda druga

Pieski małe dwa, chciały znów przejść przez rzeczkę
Nie wiedziały jak, znalazły łódeczkę,
I łódeczką tą, w dół wartkiej rzeczki mkną.

Ref: Hau, hau, hau, hau, aaaaa...

Rzeczka wartka jest, pieski się dziwują
„Czemu fale nas, tak szybko kołują?”
Pies do domu chce. „Wypuść, wypuść rzeczko mnie!”

Ref: Hau, hau, hau, hau, aaaaa...

Rzeczka wartka jest, piesków się nie słucha,
Nawet gdy pies, szczeknie jej do ucha,
Że pies do domu chce. „Wypuść, wypuść rzeczko mnie!”

Ref: Hau, hau, hau, hau, aaaaa...

Rzeczka wartka jest, pieski się boją,
Do wody tej, włożyć łapę swoją
Pies do domu chce. „Wypuść, wypuść rzeczko mnie!”

Ref: Hau, hau, hau, hau, aaaaa...

Rzeczka wartka jest, w dal pieski niesie,
Co też spotka je w nieznanym świecie
Pies do domu chce. „Wypuść, wypuść rzeczko mnie!”

Ref: Hau, hau, hau, hau, aaaaa...

Rzeczka wartka jest, ale na zwężeniu,
Zatrzymała się łódka na kamieniu.
Pies do domu chce. „Wypuściła rzeczka mnie!”

Ref: Hau, hau, hau, hau, aaaaa...

Pieski małe dwa uciekają,
Oj, przygodę swą zapamiętają
Szczęście miały, że uratowały życie swe.

Ref: Hau, hau, hau, hau, aaaaa...

Pieski małe dwa, wróciły do domu,
O przygodzie swej, nie rzekły nikomu,
Bo wiedziały, że znów zrobiły bardzo źle.

Ref: Hau, hau, hau, hau, aaaaa...

Mama piesków dwóch, jest nie w ciemię bita,
„Czemu morda twa, taka jest obita?
Czemu późno tak, wraca mokry całkiem psiak?”

Ref: Hau, hau, hau, hau, aaaaa...

„Mama wybacz mi, ja nie wiedziałem,
Przepraszam Cię, znowu zapomniałem,
Obiecuję, że, będę już słuchać się.”

Ref: Hau, hau, hau, hau, aaaaa...

Mama sroga jest, słowa niedotrzymanego,
Nie przyjmuje znów, dla dobra psiego,
Głupota skończyć się, mogła tragicznie.

Ref: Hau, hau, hau, hau, aaaaa...

Pieski małe dwa, na smyczy uwiązane,
Na spacer tylko z mamą, chodzą nadąsane
Może przygoda ta, nauczy wreszcie myśleć psa?

Ref: Hau, hau, hau, hau, aaaaa...