Paweł Gołuch

Na skróty

Ten wiersz, powiem Wam w sekrecie,
Odnalazłem w internecie.

Ale w szkole powiedziałem,
Że to JA go napisałem.

A Wam chętnie się pochwalę,
Jak się rodzi taki talent.

Najpierw więc w wyszukiwarce
Wystukałem jednym palcem

Słowo „wierszyk” i enterem
Połączyłem się z serwerem,

Który zwrócił mi wyniki
Zapytania o wierszyki.

Tych, rzecz jasna, było tyle,
Że potrwało dłuższą chwilę

Nim wybrałem ten tu właśnie.
Dalej poszło jak po maśle.

A więc klik na wiersza stronę,
Control-A i zaznaczone,

Control-C i każda strofka
Skopiowała się do schowka.

Jeszcze tylko plik tekstowy
Utworzyłem szybko nowy

I przez Control-V do niego
Wiersz wkleiłem, dumny z tego.

A ostatnim mym zadaniem
Było wiersza drukowanie.

Tu pomogło znakomicie
Skrótu Control-P użycie.

Dziś, poety grając rolę,
Wiersz rozdałem w całej szkole,

Powtarzając dumnym tonem:
„To przeze mnie ułożone”.

Wątpię, by ktokolwiek sprawdzał,
Czy to rzeczywiście prawda.

Ale co to? Patrzę teraz,
I aż oczy swe przecieram.

Niemożliwe! Czy ja spałem,
Kiedy Control-A wciskałem?

Bo ten skrót zaznaczył wszystko,
Także imię i nazwisko

Tego, który wiersz napisał.
Znaczy, że na wszystkich dzisiaj

Kartkach w szkole rozdawanych,
Autor wiersza jest podany!

To tragedia! Katastrofa!
Tylko jak tu się wycofać,

Skoro wiersz ma szkoła cała,
No a Control-Z – NIE DZIAŁA!!!