Zofia Bronikowska

Osa i gąsienica

Gąsienica,
niekształtna i niezgrabna,
na listku
jak na huśtawce
kołysze się leniwie. –
Osa,
wysmukła i paradna,
przyląda się złośliwie
i sobą się zachwyca:
jak dobrze, że nie jestem
szpetna,
jak ta gąsienica!
Uśmiecha się niemrawo.
Gąsienica skurczona
myśli sobie o osie:
jaka śmieszna jest ona! –
– i z czego taka dumna,
i po co tak drze nosa?
Ja będę pięknym motylem,
a ona? –
zawsze osą!!