Marek Wnukowski

Jeż

Raz do fryzjera przyszedł jeż
Bierz grzebień, mówi, i mnie czesz
Dość fryzury mam na jeża
Więc proszę do pracy się bierz

To decyzja przemyślana
Myślę o tym już od rana
Nie ma co się zastanawiać,
Głowa musi być zadbana

Od dziś zmienić się zamierzam
Moje kolce ci powierzam
Skróć je śmiało, bym z fryzury
Był podobny do żołnierza

Chcę być inny, chcę być modny
Chcę mieć wygląd schludny, godny
Szorstki jestem przez te kolce,
Chcę w dotyku być łagodny

O nic fryzjer już nie pyta
Za nożyczki żwawo chwyta
Chce ciąć kolce, ale cóż to?
Co tak rzęzi i tak zgrzyta?

No tak, kolce się nie dały
Dziesięć nożyc połamały
Fryzjer ze zmęczenia pada,
Bo próbował przez dzień cały

Oby cię pogryzły osy!
Zaklął fryzjer, trzeba kosy
I to z bardzo dobrej stali
Żeby obciąć twoje włosy

Ja fryzury ci nie stworzę
Połamałem wszystkie noże
Żaden fryzjer nie da rady
Prędzej drwal, lub kowal może?

Poszedł jeż, do siebie zmierza
Więcej strzyc się nie zamierza
Chyba pojął, że fryzurę
Każdy jeż ma mieć na jeża