Eliza Sarnacka-Mahoney

Torba mamy

Są na świecie różne mamy
Niskie, średnie i wysokie,
Mamy szczupłe lub okrągłe
Czarno- lub niebieskookie.

W tłumie innych pań te mamy
Czasem trudno poznać z dala,
Gdy migają w jednakowych
Płaszczach, butach oraz szalach.

Lecz nie moją własną mamę!
Mamę różni cecha taka,
Że gdy idzie to z nią idzie
Najwspanialsza torba świata.

Torba całkiem wyjątkowa!
Unikalna! (choć bez frędzli)
Taka torba, w której zawsze
Wszystko się bez trudu zmieści.

Soczek i kanapka z serem,
Szalik oraz rękawiczki,
Zapasowa para butów,
Plastelina i nożyczki.

Lalka w wózku, książki wszystkie,
Klocki oraz układanki,
Latem chowa się w niej rower,
A gdy przyjdzie zima – sanki.

Gdy jedziemy na wycieczkę
Mama niesie w niej łóżeczko,
Bo nie lubię spać na trawie
Nawet jeśli jest nad rzeczką.

Nadto po kieszonkach licznych,
Na pamiątkę tam ukryte
Spoczywają moje skarby
Znalezione lub zdobyte.

Są tam kapsle i muszelki,
I wór piasku z wydm nad morzem,
I sześć kół od parowozu,
I staw z karpiem, i wieżowiec.

Mamę da się poznać wszędzie,
Mamę różni cecha taka,
Że gdy idzie to z nią idzie
Najpękatsza torba świata!