Hanna Niewiadomska

Kropka

Raz długopis miał zadanie,
Aby wstawić kropkę w zdanie.
Szukał miejsca od początku,
W całym zdaniu, bez wyjątku.

Myśli: - Może tak przed "że"?
Lecz przecinek woła: - Nie!!!
Przed "że" zawsze jest przecinek,
Tu jest mały odpoczynek.

Przed "że", "ale" oraz "a"
Jak świat światem stoję ja!!!
Kopnął swym ogonkiem kropkę:
- Ustaw się za wielokropkiem.

Lecz już słychać wielokropka:
- Po co mi jest czwarta kropka?
Od zarania wielokropek
Składa się z trzech małych kropek.

Poszedł pisak w prawą stronę,
Gdzie pytajnik stał zdziwiony.
Ma do ciebie zapytanie:
- Gdzie tu wstawić kropkę w zdanie?

Zakłopotał się pytajnik,
Nadął się jak stary czajnik:
- Po co ty mnie o to pytasz?
Ja nic nie wiem! Sam wciąż pytam!

Idź po radę do myślnika,
On trudności nie unika.
Toż on stoi i wciąż myśli.
On na pewno coś wymyśli.

Myślnik myślał: - Gdzie by? gdzie?
Ale ciągle było źle!
Tusz się kończy w długopisie,
Ciągle pisze, pisze, pisze.

Nagle słyszy.. ktoś się drze.
To wykrzyknik krzyczy: - Wiem!!!
Właśnie sobie przypomniałem,
Gdzie ja kropkę już widziałem.

- Kropka takie ma zadanie,
By z honorem zamknąć zdanie.
Gdyby kropki tam nie było,
Zdanie by się nie kończyło.