Zygmunt Marek Miszczak

Wiosna na Monte Cassino

Na tym wzgórzu pośród maków
Śmierć czekała kresowiaków.
Maj upojny był jak wino -
Nazbyt piękny, aby ginąć...

Pewnie kwiatów tych kobierzec
Cud ów sprawił, że żołnierze
Odnaleźli w sobie właśnie
Taki ogień, co nie gaśnie

I zatknęli na ruinie
Sztandar tej, co już nie zginie
Po to, byśmy my – współcześni -
Wierni byli dumnej pieśni

I w najcięższej nawet chwili
Nie ulegli – nie zwątpili...