Zdzisław Feliks Klauza

Biały orzeł

Orzeł biały frunie wysoko nad górami .
Jego lot jest płynny , szybki i wspaniały .
Zatacza koło nad górami które są porośnięte
wysokimi drzewami .
Dojrzał bystrym wzrokiem umykającego zająca
między drzewami .
Lecąc dalej zobaczył gniazdo na gałęzi z małymi
pisklętami .
Zniżył lot obserwując sarnę pasącą się z sarenkami .
Dalej ujrzał strumyk płynący wartko między skałami .
Zbocza gór porośnięte pięknymi kwiatami .
Brunatną niedźwiedzicę idącą do wody z niedźwiadkami .
Sowę wyglądającą z dziupli z dziećmi sówkami .
Stado dzików które zażywa błotnej kąpieli .
Klępę łosia pasącą się na łące która niedługo
się ocieli .
Z góry widzi jak zaspa śniegu osuwa się i
pokrywa skalną ławę .
Dalej zobaczył młodą parę turystów pijącą z kubków
kawę .
Potężnego żubra racicami rozrywającą trawę .
Cztery rude wiewiórki które na drzewie zrobiły
sobie świetną zabawę .
Widzi całe góry i jej dolinę a w niej żyjącą leśną
zwierzynę krążąc nad górami .
Bo jest pięknym orłem i królem nad wszystkimi ptakami .