Pan kucharz

Pan kucharz

Para wysoko w górę szybuje,
I do okapu szybko wlatuje.
W garnku bulgocze pewna strawa,
Będzie z niej jakaś pyszna potrawa.
Bukiet zapachów się wydobywa,
I aromatów wszelakich przybywa.
Garsteczka pieprzu, gorczycy i kminu,
A także bazylii i rozmarynu.
I szczypta soli z tymiankiem w parze,
By wszystko ze smakiem gotować w tym garze.
Warzywa mięciutkie i pełne witamin,
W gorącej kąpieli, w barwnej otchłani.
W wywarze mięsnym, wśród wstęg makaronu,
Pływają jak statki pośród fal bulionu.
A na deseczce starannie pokrojone,
Plasterki kiełbaski w rządku ułożone.
Gdy na patelni wnet wylądują,
Kolorem brązowym skórkę pomalują.
A w piekarniku placek drożdżowy,
Spód ma wysoki, a wierzch truskawkowy.
Jeszcze w rondelku sos beszamelowy,
Bardzo delikatny i iście kremowy.
A w parowarze młodziutkie ziemniaczki,
Przy gotowaniu zdejmują kubraczki.
W misce rukola z sałatą lodową,
Oblane tłoczoną, oliwą zdrową.
W durszlaku ocieka z gorącej wody,
Makaron aldente nareszcie gotowy.
W małym rondelku mocno rozgrzanym,
Cebulka się dusi w kolorze rumianym.
A schab już od wczoraj marynowany,
Cały śliwkami faszerowany.
Ile pyszności jeszcze powstanie,
Zanim kucharza noc ciemna zastanie.
Gotowanie trudne jest,
Choć przygodą bywa też.
Być kucharzem- wielka sztuka,
I codzienna też nauka.

© WierszykiDlaDzieci.pl | Kontakt